1η Παράλληλος

8 Ιουλίου 2011

η μεγάλη ληστεία συνέβη πριν κάτι αιώνες μέσα μας
από τότε βρισκόμαστε στην ένδεια του χώρια

αγκαλιάζει εδάφη
αναπνέει όταν πρέπει
ανεβάζει παραστάσεις
που το εισιτήριο τους δεν με παίρνει να πληρώσ6
βλέπει νεκρούς
να περιμένουν στις στάσεις των λεωφορείων
ερωτεύεται 
κάποιες φορές αόριστα
κάποιες συγκεκριμένα
πηδάει από ταράτσα σε ταράτσα
κρέμονται από κάτω στα μπουγαδόσκοινα
οι εμμονές του 
έζησε δύο ζωές
την μια ήταν κατάδικος
την άλλη ο φύλακας του
ξέρει τον τρόπο να γίνεται αόρατος
γι' αυτό και δε τον βλέπω 
μετράει τις φλέβες μου
που μια μέρα θα βάψουν κόκκινο τον κόσμο
κάτω από το στρώμα του 
κοιμούνται άγγελοι που εξέπεσαν
έχει αγγαρέψει όλους τους δρόμους
να με πηγαίνουν εκεί που θέλω 
αρκεί να μην είναι σε εκείνον... 

Μόνο σε εκείνον θέλω να πάω 

ανακάλυψε γράμματα πριν το άλφα
και μετά το ωμέγα
το χάος δεν λέει να τον χορτάσει
στη μέση του ωκεανού μου ψέλνει 
σε μι ύφεση. 
έβαλε σύνορα στον ουρανό
μην θελήσει ο καιρός του 
να περάσει στη μεριά μου
και όταν μου κλείνει ραντεβού
Στο μπαλκόνι μου 
Πάντα τον περιμένω

μα αρκετά με σένα 
ας μιλήσουμε για μένα 

που ότι ξέρω είναι ψέμα
που ανοίγω τα πόδια
στην υπεκφυγή
Δεν σε έχω ακόμα αναπνεύσει 
που έσπειρα κρεβάτια με έναν πάνω τους
και περιμένω να φυτρώσουν πάθη
που βρέθηκα ανάμεσα σε αφορισμούς
και είπα να τους κάνω δικούς μου 
χάλασαν οι τρόμοι μου 
χτυπάνε λάθος ώρα
Με προσκυνάνε ιδιώτες ιδιότροποι
παράλληλα σύμπαντα ζητούν να με μοιράσουν
έμπασε η βάρκα μου νερά
και σκύβω στο νερό να δω το πρόσωπό μου 

οι προφητείες μου αποδείχτηκαν μαντέματα
Έδειχνε ασυνέπεια σχεδόν ότι ζητούσα... 

πάντα πριν βγω 
Φορούσα το κλουβί μου 
μνημόσυνο είναι τα χέρια μου 
αγκαλιάζουν ζωή που έχει τελειώσει
και στα υψίπεδα που ανέβηκα 
διψώ για ένα σημάδι

ότι είχαμε ήταν δύο αντικριστά σώματα κάποτε
και πλέον μοιάζει με εθισμό η απόσταση που απλώνεi. 

Signal Fire

 8.7.11